We vergeten het vaak. Onze ademhaling is de basis van het leven. Een goede ademhaling bevordert onze levenskwaliteit en geeft balans tussen lichaam en geest.
Onze gemoedstoestand heeft invloed op onze ademhaling en vice-versa. Ben je gestrest dan heb je vaak een kortere ademhaling vanuit het middenrif of borst. Ben je compleet ontspannen dan is de ademhaling diep en vanuit de buik. Zeker in situaties waar spanning aanwezig is, is het van belang om contact te houden met je ademhaling. Wat namelijk vaak gebeurt, is dat in stressvolle situaties je ademhaling stokt waardoor er minder zuurstof naar je cellen en hersenen gaat. Hierdoor beperk je jezelf om adequaat te reageren.
De volgende oefening kan je helpen om een betere buikademhaling te hebben in situaties waar spanning heerst en je oplettend dient te blijven.
1. Ga elke avond rustig afgezonderd in een stoel zitten
2. Voel hoe je in de stoel zit met de voeten stevig op de grond
3. Sluit je ogen en leg je handen op je buik
4. Adem nu rustig vanuit een buikademhaling (adem in door je neus en adem uit door je mond)
5. Heb je de ademhaling onder controle? Denk dan eens aan een stressvolle situatie die is geweest of waarvan je verwacht dat die nog gaat komen
7. Merk op wat dit met je ademhaling doet.
8. Blijf aan de situatie denken en zorg voor de juiste buikademhaling. Merk hoe de stressvolle situatie verandert.
De volgende keer dat je in een dergelijke situatie terecht komt, ga dan eerst naar je buikademhaling en handel de situatie vanuit daar af.
Veel plezier met ademen!
zondag 28 februari 2010
maandag 22 februari 2010
Oefening van de week; Focus
Response NLP Opleidingen stuurt geïnteresseerden elke week een oefening van de week. Deze zullen tevens geplaatst worden op het blog. De oefening van deze week is 'Focus'.
Vaak zijn we ons niet bewust hoeveel dingen we goed doen op een dag. Als we op een dag 10 dingen goed doen en 1 fout dan gaat de fout dikwijls overheersen. De fout beïnvloedt vervolgens ons gevoel. We kunnen dus stellen dat daar waar we de focus op leggen ons uiteindelijke gevoel bepaald.
Om ons goed te voelen, dienen we ons duidelijk te focussen op wat we wél goed doen. Deze focus maakt het mogelijk dat de ‘positieve’ gevoelens in ons bewustzijn komen. Dit kan door de volgende oefening.
1. Leg pen en papier naast je bed.
2. Wanneer je ’s avonds naar bed gaat, schrijf je 3 dingen op die je die dag goed hebt gedaan en waar je een goed gevoel bij had. Het maakt niets uit wat je opschrijft. Dit kan zijn dat je een lekkere maaltijd hebt gemaakt of iemand een helpende hand hebt geboden. Leg het daarna weg en doe de volgende dag precies hetzelfde.
3. Na 3 weken ga je over met het benoemen van 5 dingen per dag.
4. Evalueer na 1 of 2 maanden en ervaar wat er verandert.
Succes en veel plezier met je zoektocht naar positieve dingen.
Vaak zijn we ons niet bewust hoeveel dingen we goed doen op een dag. Als we op een dag 10 dingen goed doen en 1 fout dan gaat de fout dikwijls overheersen. De fout beïnvloedt vervolgens ons gevoel. We kunnen dus stellen dat daar waar we de focus op leggen ons uiteindelijke gevoel bepaald.
Om ons goed te voelen, dienen we ons duidelijk te focussen op wat we wél goed doen. Deze focus maakt het mogelijk dat de ‘positieve’ gevoelens in ons bewustzijn komen. Dit kan door de volgende oefening.
1. Leg pen en papier naast je bed.
2. Wanneer je ’s avonds naar bed gaat, schrijf je 3 dingen op die je die dag goed hebt gedaan en waar je een goed gevoel bij had. Het maakt niets uit wat je opschrijft. Dit kan zijn dat je een lekkere maaltijd hebt gemaakt of iemand een helpende hand hebt geboden. Leg het daarna weg en doe de volgende dag precies hetzelfde.
3. Na 3 weken ga je over met het benoemen van 5 dingen per dag.
4. Evalueer na 1 of 2 maanden en ervaar wat er verandert.
Succes en veel plezier met je zoektocht naar positieve dingen.
donderdag 18 februari 2010
maandag 15 februari 2010
Wat zijn paradigma's?
De wereld is niet zoals hij is maar zoals we denken dat hij is. Verschillende theorieën zijn het er op hun eigen manier over eens dat de wereld gevormd wordt door de waarnemer. Een belangrijke uitspraak van Einstein hierin is: 'Bestaat de maan wel als er geen waarnemer is die hem kan waarnemen?' Hier komt het woord subjectief vandaan. De objectieve werkelijkheid wordt vervormd door een subject (waarnemer). Het subject filtert de bestaande informatie in een bestaande situatie en reageert op basis van deze informatie. Echter de informatie die wordt opgenomen, is bij iedereen verschillend. Dit alles heeft te maken met een paradigma.
Een paradigma is een denkmodel, een verzameling van regels, procedures, uitgangspunten, overtuigingen die twee dingen behelst: (1) zij definieert grenzen of geeft ze aan; en (2) zij schrijft voor hoe er binnen de grenzen gehandeld moet worden om succesvol te zijn.
Om het wat makkelijker te maken, kun je het verhaal van Marlies lezen.
Marlies is 33 jaar en heeft sinds een aantal jaren flink wat last van pijnen in haar lichaam. Deze pijnen zijn voornamelijk gelokaliseerd rond haar maagstreek. Sinds het ontstaan van deze pijnen heeft zij diverse specialisten bezocht die allen hun eigen visie over de afkomst van de pijnen. Echter na een lange zoektocht heeft zij zonder resultaat nu nog steeds last van haar pijnen.
Tijdens haar zoektocht is zij op consult geweest bij een specialist in het ziekenhuis. Deze vertelde haar dat zij haar eetpatroon diende aan te passen. Als zij dit maar lang genoeg deed dan zouden de pijnen zich vanzelf oplossen. Na een half jaar een bepaald dieet te hebben gevolgd, zag Marlies in dat dit niet de oplossing voor haar probleem was. Daarop volgend is zij door de huisarts doorgestuurd naar een psycholoog. Deze gaf te kennen dat haar probleem niets met haar fysieke toestand te maken heeft, maar eerder met haar psyche. Deze stelde een behandelingswijze voor om door middel van psychoanalyse terug te gaan in het verleden om zodoende er achter te komen wat er in het verleden zich heeft voorgedaan. Na diverse gesprekken bleken er inderdaad een aantal zaken in het verleden gebeurd te zijn waar Marlies nu nog last van heeft. Zij was zeer blij met de bewustwordingen en de toepassingen ervan in haar eigen leven. Echter na diverse gesprekken bleven de pijnen in haar maagstreek nog steeds actief.
Marlies begon moedeloos te worden want de pijn werd steeds erger en erger. Een vriendin van Marlies zag haar de pijn verbijten en adviseerde haar om eens een alternatieve behandeling te kiezen. Hier was Marlies niet echt mee bekend maar zij wilde er alles aan doen om van haar pijn af te komen. Zo kwam zij in contact met een shiatsu therapeut. Na een intakegesprek en eerste behandeling wist de therapeut direct waar het probleem zat. Hij zei: “Marlies je energiebanen worden geblokkeerd waardoor er niet genoeg Qi naar je maag doorstroomt. Met 5 behandeling heb ik je van je pijnen afgeholpen.” Marlies was hier euforisch over want de behandeling voelde goed. Zij had dan wel nog wat steken maar de pijn was stukken minder. Na 5 behandelingen, die Marlies wel krachtiger en vitaler maakten, bleef de pijn toch bestaan.
Hoewel de Marlies haar probleem tot op heden nog steeds niet is opgelost, hebben de specialist in het ziekenhuis, de psycholoog en shiatsu therapeut een ding gemeen. Door hun opgebouwde expertise hebben ze alle drie hun eigen visie, ideeën, overtuigingen over hoe het probleem van Marlies verholpen dient te worden. Het beeld dat zij van de symptomen hebben, maakt dat ze kiezen voor een bepaalde behandeling. De reden hiervoor is hun paradigma.
Zowel de specialist in het ziekenhuis, de psycholoog en shiatsu therapeut hebben allen hun eigen paradigma op basis van hun opgedane ervaringen en eerder gemaakte (bewust of onbewuste) keuzes in hun leven. Alle drie hebben zij hun eigen vakgebied dat voldoet aan regels, uitgangspunten en overtuigingen waardoor ze niet anders kunnen om de pijnen van Marlies via een bepaalde wijze te beoordelen. Dit doen ze op basis van hun eigen paradigma. Doordat de specialist in het ziekenhuis, de psycholoog en shiatsu therapeut hun eigen paradigma hebben ontwikkeld, bekijken ze het probleem van Marlies binnen de grenzen van deze paradigma’s. Hierdoor krijgen ze een bepaalde kijk op werkelijkheid, die dus subjectief is.
Een paradigma is een denkmodel, een verzameling van regels, procedures, uitgangspunten, overtuigingen die twee dingen behelst: (1) zij definieert grenzen of geeft ze aan; en (2) zij schrijft voor hoe er binnen de grenzen gehandeld moet worden om succesvol te zijn.
Om het wat makkelijker te maken, kun je het verhaal van Marlies lezen.
Marlies is 33 jaar en heeft sinds een aantal jaren flink wat last van pijnen in haar lichaam. Deze pijnen zijn voornamelijk gelokaliseerd rond haar maagstreek. Sinds het ontstaan van deze pijnen heeft zij diverse specialisten bezocht die allen hun eigen visie over de afkomst van de pijnen. Echter na een lange zoektocht heeft zij zonder resultaat nu nog steeds last van haar pijnen.
Tijdens haar zoektocht is zij op consult geweest bij een specialist in het ziekenhuis. Deze vertelde haar dat zij haar eetpatroon diende aan te passen. Als zij dit maar lang genoeg deed dan zouden de pijnen zich vanzelf oplossen. Na een half jaar een bepaald dieet te hebben gevolgd, zag Marlies in dat dit niet de oplossing voor haar probleem was. Daarop volgend is zij door de huisarts doorgestuurd naar een psycholoog. Deze gaf te kennen dat haar probleem niets met haar fysieke toestand te maken heeft, maar eerder met haar psyche. Deze stelde een behandelingswijze voor om door middel van psychoanalyse terug te gaan in het verleden om zodoende er achter te komen wat er in het verleden zich heeft voorgedaan. Na diverse gesprekken bleken er inderdaad een aantal zaken in het verleden gebeurd te zijn waar Marlies nu nog last van heeft. Zij was zeer blij met de bewustwordingen en de toepassingen ervan in haar eigen leven. Echter na diverse gesprekken bleven de pijnen in haar maagstreek nog steeds actief.
Marlies begon moedeloos te worden want de pijn werd steeds erger en erger. Een vriendin van Marlies zag haar de pijn verbijten en adviseerde haar om eens een alternatieve behandeling te kiezen. Hier was Marlies niet echt mee bekend maar zij wilde er alles aan doen om van haar pijn af te komen. Zo kwam zij in contact met een shiatsu therapeut. Na een intakegesprek en eerste behandeling wist de therapeut direct waar het probleem zat. Hij zei: “Marlies je energiebanen worden geblokkeerd waardoor er niet genoeg Qi naar je maag doorstroomt. Met 5 behandeling heb ik je van je pijnen afgeholpen.” Marlies was hier euforisch over want de behandeling voelde goed. Zij had dan wel nog wat steken maar de pijn was stukken minder. Na 5 behandelingen, die Marlies wel krachtiger en vitaler maakten, bleef de pijn toch bestaan.
Hoewel de Marlies haar probleem tot op heden nog steeds niet is opgelost, hebben de specialist in het ziekenhuis, de psycholoog en shiatsu therapeut een ding gemeen. Door hun opgebouwde expertise hebben ze alle drie hun eigen visie, ideeën, overtuigingen over hoe het probleem van Marlies verholpen dient te worden. Het beeld dat zij van de symptomen hebben, maakt dat ze kiezen voor een bepaalde behandeling. De reden hiervoor is hun paradigma.
Zowel de specialist in het ziekenhuis, de psycholoog en shiatsu therapeut hebben allen hun eigen paradigma op basis van hun opgedane ervaringen en eerder gemaakte (bewust of onbewuste) keuzes in hun leven. Alle drie hebben zij hun eigen vakgebied dat voldoet aan regels, uitgangspunten en overtuigingen waardoor ze niet anders kunnen om de pijnen van Marlies via een bepaalde wijze te beoordelen. Dit doen ze op basis van hun eigen paradigma. Doordat de specialist in het ziekenhuis, de psycholoog en shiatsu therapeut hun eigen paradigma hebben ontwikkeld, bekijken ze het probleem van Marlies binnen de grenzen van deze paradigma’s. Hierdoor krijgen ze een bepaalde kijk op werkelijkheid, die dus subjectief is.
zaterdag 13 februari 2010
Hoe bouwen we ons referentiekader op?
Ooit gehoord van een referentiekader? Dit is de rugzak van onze aangeleerde (geconditioneerde) ervaringen. Deze rugzak hebben we nodig om betekenis te geven aan onze ervaringen. In de beginjaren, als je geboren wordt, is deze rugzak nog relatief leeg. Je gaat dan het leven in en doet allemaal nieuwe ervaringen op. Deze ervaring stop je in je rugzak. In deze rugzak kunnen alleen ervaringen gestopt worden die je nog niet hebt gehad. Ervaringen die overeenkomen met wat er al in de rugzak zit, komen er niet nog eens bij. Op een gegeven moment kom je op een leeftijd waarbij de rugzak bijna geheel gevuld is. Ervaringen die we dan nog meemaken komen veelal overeen met de ervaringen uit de rugzak. Elke ervaring wegen we op een gegeven moment af tegenover de ervaringen in de rugzak. En als deze overeenkomt dan komt deze ervaring onbewust tevoorschijn uit de rugzak. De ervaring uit de rugzak haalt dan op hoe we destijds gereageerd hebben en op basis van de eerdere evaluatie of we ons resultaat (willen = krijgen) geeft de ervaring uit de rugzak dan aan hoe we moeten reageren. Emoties zijn hier een goed voorbeeld van. Bij emoties reageren we op een situatie. We ageren niet. De respons die je een situatie dan geeft is op basis van de ervaring van de rugzak en niet wat er daadwerkelijk op dat moment gebeurd.
Dit betekent dat onze geconditioneerde ervaringen uit het verleden onze bril vormen om alle ervaringen die we nu op doen af te lezen. Deze geconditioneerde ervaringen zijn een bundeling van kleinere denkprocessen die uiteindelijk ons referentiekader vormen. Maar hoe is ons referentiekader dan opgebouwd? Onderstaand enkele voorbeelden hiervan.
Opvoeding
Als ongeborene zijn we verbonden met onze moeder. De eerste negen maanden van de zwangerschap spelen een zeer vormende rol. Hoewel we als volwassene een onderscheid kunnen maken tussen ik en de ander (lees omgeving) heeft een ongeborene deze capaciteiten nog niet. Alle gedachten, gevoelens, emotionele reacties worden door de ongeborene ervaren zoals de moeder deze ook ervaart. Moeder en kind zijn één. Alle ervaringen en de daarbij komende lichamelijke-, emotionele reacties en overtuigingen van de moeder zijn tevens die van de ongeborene. Vanaf de geboorte, welke door het kind zelf in werking wordt gesteld, ontstaat de eerste fundamentele verandering voor het kind, namelijk ik en de ander.
Vanuit spiritueel oogpunt is de geboorte op zichzelf een van de grootste veranderingen die iemand doormaakt. De wijze waarop de geboorte in gang wordt gezet als wel verloopt, bepalen voor een grote mate hoe het kind de wereld gaat ervaren. Zowel de 9 maanden in de baarmoeder als de geboorte creëren een eerste paradigma waarmee het kind in de wereld stapt.
Familie
Na de geboorte komen we als kind terecht in een gezin en een daarbij horende familie. Deze hebben een grote invloed op ons leven. Zij vormen namelijk het external frame of reference (EF) wat nodig is om te kunnen opgroeien. Alle overtuigingen, wereldbeelden, gedragingen en patronen worden overgenomen. Het bewust en onbewust opvoeden van de ouders brengt een conditionering teweeg. Het kind doet als papa en mama en de rest van de familie.
Tijd
De tijd waarin we geboren worden en leven is mede bepalend welk paradigma’s gehanteerd worden. Zo hadden ze bijvoorbeeld in de middeleeuwen de opvatting dat de aarde plat was. Wanneer we maar lang genoeg rechtuit zouden varen dan zouden we vanzelf van de aarde af vallen. Hoe lang we zouden vallen is de vraag, maar vermoedelijk dacht men dat we uiteindelijk neer zouden komen in de hel of iets dergelijks. Jaren later veranderde die gedachte natuurlijk toen bleek dat we een rondje om de wereld konden varen zonder ervan af te vallen. Deze paradigma shift maakt het mogelijk dat de perceptie veranderd waardoor nieuwe dingen ontstaan.
Naast de tijd spreken bijvoorbeeld de Maya’s ook over dimensies. In 2012 zullen we doorgroeien naar de 5de dimensie die ons in staat stelt onszelf als mens sneller te ontwikkelen. In de 5de dimensie zouden we vrij zijn van ons verleden en de patronen en oud zeer die ons tegenhielden in onze bewustzijnsontwikkeling om helemaal te worden wie we kunnen zijn. De energetische verandering bepaalt hiermee ook een deel van onze vermogens om andere elementen waar te nemen.
Onderwijs
Onderwijs speelt een grote rol in de vorming van ons referentiekader. Dit voornamelijk omdat we dit EF nodig hebben om alle aspecten van de menselijke persoon te kunnen integreren. Binnen het onderwijs vindt allereerst een basisvorming plaats die we nodig hebben om in onze huidige maatschappij te kunnen functioneren. Taal, rekenen en schrijven zijn een eerste stap in deze vorming. Hoe verder we in het onderwijssysteem komen des te groter wordt ons paradigma. We zoeken namelijk met het onderwijs de grenzen van ons paradigma op om door te kunnen groeien naar een nieuw paradigma. Zo evolueren we binnen het onderwijssysteem op basis van de keuzes die een ieder voor zichzelf maakt.
De psycholoog, uit het voorbeeld van Marlies, is door middel van onderwijs gevormd. Hij heeft theorieën en modellen geleerd over de psyche van de mens. Door de vorming van zijn onderwijs bekijkt hij Marlies haar verhaal op een totaal andere wijze dan dat de shiatsu therapeut dit zou doen, die immers een totaal ander onderwijs hierin heeft genoten.
Cultuur
Cultuur is het totaal aan gedeelde patronen van aangeleerd gedrag waarmee fundamentele biologische drijfveren omgezet worden in sociale behoeften en beloond worden door instituties, die tevens omschrijven wat is toegestaan en verboden (Gorer, 1949). Cultuur is daarnaast mede afhankelijk van de tijd en plaats. Zo is de Arabische cultuur anders dan de Westerse cultuur. Naast de verschillen worden ze ook anders beleefd. De Arabische cultuur is bijvoorbeeld een ‘samenzijn’-cultuur. Sociale omgang en met elkaar spreken is verheven tot een kunstvorm. De Westerse cultuur daarentegen is een individuele aangelegenheid waar het ‘IK’ meer centraal staat. De culturele achtergronden waarin we opgroeien zijn daarmee bepalend voor de conditionering. Om deze reden is het integratieproces in Nederland ook zo moeilijk. Het veranderen van een paradigma is namelijk niet van de een op de andere dag gebeurd en gaat verder dan het aanleren van taal en gedragingen.
Religie
Het overgrote deel van de mensheid is religieus. Het aantal aanhangers van de diverse wereldreligies verschilt sterk. Globaal gelden ongeveer de volgende cijfers (bron wikipedia):
Christendom
2,1 miljard
Islam
1,3 miljard
Niet-religieus
1,1 miljard
Hindoeïsme
900 miljoen
Boeddhisme
415 miljoen
Taoïsme
225 miljoen
Sikhisme
23 miljoen
Jodendom
14 miljoen
Jehovah's Getuigen
7 miljoen
Bahá'í
6 miljoen
Jainisme
5 miljoen
Religie op zichzelf is een paradigma en vormt een belangrijk deel van ons referentiekader. Hoewel de meeste religies in de basis hetzelfde nastreven, namelijk het zoeken naar betekenisvolle verbindingen waarbij meestal een hogere macht of Opperwezen centraal staat, is de invulling en het uitdragen van religies anders. Een enkel voorbeeld hiervan is de Bijbel in het Christendom en de Koran bij de Islam.
Wetenschap
Naast religie staat de hedendaagse wetenschap. Hoewel de wetenschap een geheel eigen paradigma is, heeft zij een grote invloed op ons eigen referentiekader. In onze huidige tijd wordt door veel mensen de wetenschap voor waarheid aangenomen. ‘Als het wetenschappelijk onderzocht is, moet het wel waar zijn’ is de gedachte hierbij. Door de publicaties van de wetenschap worden overtuigingen aangeleerd die ons denken en handelen beïnvloeden. Zo zou het tegenwoordig beter zijn legio voedingsmiddelen niet meer te eten omdat we er kanker van kunnen krijgen.
Leefomgeving
De plaats waar we opgroeien is medebepalend voor de vorming van ons referentiekader. Dit heeft voornamelijk te maken met de economische status van een werelddeel, land, regio, wijk. Iemand in Afrika, waar hongersnood een allerdaags begrip is, zal de wereld anders aanschouwen dan iemand die in Dubai met weelde opgroeit. Zo zal iemand die in het straatleven van Harlem opgroeit andere rituelen, gebruiken en overlevingsstrategieën gebruiken dan iemand die in Hollywood opgroeit. De fysieke plaats waar we opgroeien, bepaalt hiermee voor een groot gedeelte ons referentiekader.
Media
De wereld is zoals de media hem presenteert. Misschien een riskante uitspraak maar biedt stof tot nadenken. Wanneer media enkel beelden over de wereld laat gaan van oorlogen, rampen en economische depressies dan wordt het wereldbeeld beperkt neergezet. Echter krijgen we geen andere beeld voorgespiegeld dan worden deze beelden op een gegeven moment de werkelijkheid. Een voorbeeld hiervan is het niet meer alleen over straat durven lopen in onze eigen buurt met het feit dat we overvallen of aangerand kunnen worden. Wellicht terecht, alleen een groot gedeelte van deze conditionering, wordt gevormd door de media.
Bewustwording over je referentiekader geeft mogelijkheden om keuzemogelijkheden te creëren voor de toekomst. Ben daarom nieuwsgierig naar je eigen rugzak. Daar ligt de sleutel van ontwikkeling.
Dit betekent dat onze geconditioneerde ervaringen uit het verleden onze bril vormen om alle ervaringen die we nu op doen af te lezen. Deze geconditioneerde ervaringen zijn een bundeling van kleinere denkprocessen die uiteindelijk ons referentiekader vormen. Maar hoe is ons referentiekader dan opgebouwd? Onderstaand enkele voorbeelden hiervan.
Opvoeding
Als ongeborene zijn we verbonden met onze moeder. De eerste negen maanden van de zwangerschap spelen een zeer vormende rol. Hoewel we als volwassene een onderscheid kunnen maken tussen ik en de ander (lees omgeving) heeft een ongeborene deze capaciteiten nog niet. Alle gedachten, gevoelens, emotionele reacties worden door de ongeborene ervaren zoals de moeder deze ook ervaart. Moeder en kind zijn één. Alle ervaringen en de daarbij komende lichamelijke-, emotionele reacties en overtuigingen van de moeder zijn tevens die van de ongeborene. Vanaf de geboorte, welke door het kind zelf in werking wordt gesteld, ontstaat de eerste fundamentele verandering voor het kind, namelijk ik en de ander.
Vanuit spiritueel oogpunt is de geboorte op zichzelf een van de grootste veranderingen die iemand doormaakt. De wijze waarop de geboorte in gang wordt gezet als wel verloopt, bepalen voor een grote mate hoe het kind de wereld gaat ervaren. Zowel de 9 maanden in de baarmoeder als de geboorte creëren een eerste paradigma waarmee het kind in de wereld stapt.
Familie
Na de geboorte komen we als kind terecht in een gezin en een daarbij horende familie. Deze hebben een grote invloed op ons leven. Zij vormen namelijk het external frame of reference (EF) wat nodig is om te kunnen opgroeien. Alle overtuigingen, wereldbeelden, gedragingen en patronen worden overgenomen. Het bewust en onbewust opvoeden van de ouders brengt een conditionering teweeg. Het kind doet als papa en mama en de rest van de familie.
Tijd
De tijd waarin we geboren worden en leven is mede bepalend welk paradigma’s gehanteerd worden. Zo hadden ze bijvoorbeeld in de middeleeuwen de opvatting dat de aarde plat was. Wanneer we maar lang genoeg rechtuit zouden varen dan zouden we vanzelf van de aarde af vallen. Hoe lang we zouden vallen is de vraag, maar vermoedelijk dacht men dat we uiteindelijk neer zouden komen in de hel of iets dergelijks. Jaren later veranderde die gedachte natuurlijk toen bleek dat we een rondje om de wereld konden varen zonder ervan af te vallen. Deze paradigma shift maakt het mogelijk dat de perceptie veranderd waardoor nieuwe dingen ontstaan.
Naast de tijd spreken bijvoorbeeld de Maya’s ook over dimensies. In 2012 zullen we doorgroeien naar de 5de dimensie die ons in staat stelt onszelf als mens sneller te ontwikkelen. In de 5de dimensie zouden we vrij zijn van ons verleden en de patronen en oud zeer die ons tegenhielden in onze bewustzijnsontwikkeling om helemaal te worden wie we kunnen zijn. De energetische verandering bepaalt hiermee ook een deel van onze vermogens om andere elementen waar te nemen.
Onderwijs
Onderwijs speelt een grote rol in de vorming van ons referentiekader. Dit voornamelijk omdat we dit EF nodig hebben om alle aspecten van de menselijke persoon te kunnen integreren. Binnen het onderwijs vindt allereerst een basisvorming plaats die we nodig hebben om in onze huidige maatschappij te kunnen functioneren. Taal, rekenen en schrijven zijn een eerste stap in deze vorming. Hoe verder we in het onderwijssysteem komen des te groter wordt ons paradigma. We zoeken namelijk met het onderwijs de grenzen van ons paradigma op om door te kunnen groeien naar een nieuw paradigma. Zo evolueren we binnen het onderwijssysteem op basis van de keuzes die een ieder voor zichzelf maakt.
De psycholoog, uit het voorbeeld van Marlies, is door middel van onderwijs gevormd. Hij heeft theorieën en modellen geleerd over de psyche van de mens. Door de vorming van zijn onderwijs bekijkt hij Marlies haar verhaal op een totaal andere wijze dan dat de shiatsu therapeut dit zou doen, die immers een totaal ander onderwijs hierin heeft genoten.
Cultuur
Cultuur is het totaal aan gedeelde patronen van aangeleerd gedrag waarmee fundamentele biologische drijfveren omgezet worden in sociale behoeften en beloond worden door instituties, die tevens omschrijven wat is toegestaan en verboden (Gorer, 1949). Cultuur is daarnaast mede afhankelijk van de tijd en plaats. Zo is de Arabische cultuur anders dan de Westerse cultuur. Naast de verschillen worden ze ook anders beleefd. De Arabische cultuur is bijvoorbeeld een ‘samenzijn’-cultuur. Sociale omgang en met elkaar spreken is verheven tot een kunstvorm. De Westerse cultuur daarentegen is een individuele aangelegenheid waar het ‘IK’ meer centraal staat. De culturele achtergronden waarin we opgroeien zijn daarmee bepalend voor de conditionering. Om deze reden is het integratieproces in Nederland ook zo moeilijk. Het veranderen van een paradigma is namelijk niet van de een op de andere dag gebeurd en gaat verder dan het aanleren van taal en gedragingen.
Religie
Het overgrote deel van de mensheid is religieus. Het aantal aanhangers van de diverse wereldreligies verschilt sterk. Globaal gelden ongeveer de volgende cijfers (bron wikipedia):
Christendom
2,1 miljard
Islam
1,3 miljard
Niet-religieus
1,1 miljard
Hindoeïsme
900 miljoen
Boeddhisme
415 miljoen
Taoïsme
225 miljoen
Sikhisme
23 miljoen
Jodendom
14 miljoen
Jehovah's Getuigen
7 miljoen
Bahá'í
6 miljoen
Jainisme
5 miljoen
Religie op zichzelf is een paradigma en vormt een belangrijk deel van ons referentiekader. Hoewel de meeste religies in de basis hetzelfde nastreven, namelijk het zoeken naar betekenisvolle verbindingen waarbij meestal een hogere macht of Opperwezen centraal staat, is de invulling en het uitdragen van religies anders. Een enkel voorbeeld hiervan is de Bijbel in het Christendom en de Koran bij de Islam.
Wetenschap
Naast religie staat de hedendaagse wetenschap. Hoewel de wetenschap een geheel eigen paradigma is, heeft zij een grote invloed op ons eigen referentiekader. In onze huidige tijd wordt door veel mensen de wetenschap voor waarheid aangenomen. ‘Als het wetenschappelijk onderzocht is, moet het wel waar zijn’ is de gedachte hierbij. Door de publicaties van de wetenschap worden overtuigingen aangeleerd die ons denken en handelen beïnvloeden. Zo zou het tegenwoordig beter zijn legio voedingsmiddelen niet meer te eten omdat we er kanker van kunnen krijgen.
Leefomgeving
De plaats waar we opgroeien is medebepalend voor de vorming van ons referentiekader. Dit heeft voornamelijk te maken met de economische status van een werelddeel, land, regio, wijk. Iemand in Afrika, waar hongersnood een allerdaags begrip is, zal de wereld anders aanschouwen dan iemand die in Dubai met weelde opgroeit. Zo zal iemand die in het straatleven van Harlem opgroeit andere rituelen, gebruiken en overlevingsstrategieën gebruiken dan iemand die in Hollywood opgroeit. De fysieke plaats waar we opgroeien, bepaalt hiermee voor een groot gedeelte ons referentiekader.
Media
De wereld is zoals de media hem presenteert. Misschien een riskante uitspraak maar biedt stof tot nadenken. Wanneer media enkel beelden over de wereld laat gaan van oorlogen, rampen en economische depressies dan wordt het wereldbeeld beperkt neergezet. Echter krijgen we geen andere beeld voorgespiegeld dan worden deze beelden op een gegeven moment de werkelijkheid. Een voorbeeld hiervan is het niet meer alleen over straat durven lopen in onze eigen buurt met het feit dat we overvallen of aangerand kunnen worden. Wellicht terecht, alleen een groot gedeelte van deze conditionering, wordt gevormd door de media.
Bewustwording over je referentiekader geeft mogelijkheden om keuzemogelijkheden te creëren voor de toekomst. Ben daarom nieuwsgierig naar je eigen rugzak. Daar ligt de sleutel van ontwikkeling.
zaterdag 6 februari 2010
Fysiologie
Je fysiologie is een zeer krachtige hulpbron die je kunt inzetten om ervaringen anders te gaan beleven. Onder de fysiologie verstaan we onze bewegingen, gebaren en het gebruik van onze stem.
In de oosterse filosofie zeggen ze dat lichaam en geest een zijn en met elkaar samenwerken. In NLP zeggen we dat je geest (lees je denken) voor een groot gedeelte je gedrag en daarmee je fysiologie aanstuurt. Dit principe kun je ook omdraaien. Namelijk dat de wijze waarop je in staat bent om je fysiologie te veranderen, je daardoor ook in staat bent om je denken (over iets) te veranderen. Dit laatste doen we vaker met kinderen als we weerbaarheidstraining in het onderwijs geven. We laten ze dan een dierenspel doen en zeggen tegen ze dat ze bijvoorbeeld de houding dienen aan te nemen van een trotse pauw of een bange wezel of een sterke beer. Hiermee maken we de kinderen bewust dat elke houding een bepaalde gewaarwording is en een ander gevoel met zich meebrengt. Ook geven we ze mee dat hoe zij hun fysiologie tentoonspreiden invloed heeft hoe andere mensen kijken naar de kinderen.
Voor ouderen geldt precies hetzelfde. Door bewust te worden van je fysiologische houding in bepaalde situaties, kun je een eerste stap nemen om een verandering te creëren in de ervaring. Ga maar eens terug naar een vervelende situatie en ga eens na hoe je fysiologische houding was en neem deze aan. Daarna ga je in dezelfde situatie bewust een andere houding aannemen. Een houding waarbij je in balans bent en je stevig voelt. Daarbij kun je eens voelen wat het verschil is en welke impact de veranderde houding op de ervaring heeft.
Iedereen heeft zijn eigen voorkeur voor een fysiologische houding die hem sterk en krachtig maakt. De volgende elementen kunnen je er in ieder geval bij helpen:
1) Voeten op de grond waarbij je gewicht 50% op links en 50% op rechts staat.
2) Voel je ruggengraat en strek deze uit.
3) Zorg voor een lage buikademhaling.
4) Duw je borstkas iets vooruit met ontspannen schouder.
In de oosterse filosofie zeggen ze dat lichaam en geest een zijn en met elkaar samenwerken. In NLP zeggen we dat je geest (lees je denken) voor een groot gedeelte je gedrag en daarmee je fysiologie aanstuurt. Dit principe kun je ook omdraaien. Namelijk dat de wijze waarop je in staat bent om je fysiologie te veranderen, je daardoor ook in staat bent om je denken (over iets) te veranderen. Dit laatste doen we vaker met kinderen als we weerbaarheidstraining in het onderwijs geven. We laten ze dan een dierenspel doen en zeggen tegen ze dat ze bijvoorbeeld de houding dienen aan te nemen van een trotse pauw of een bange wezel of een sterke beer. Hiermee maken we de kinderen bewust dat elke houding een bepaalde gewaarwording is en een ander gevoel met zich meebrengt. Ook geven we ze mee dat hoe zij hun fysiologie tentoonspreiden invloed heeft hoe andere mensen kijken naar de kinderen.
Voor ouderen geldt precies hetzelfde. Door bewust te worden van je fysiologische houding in bepaalde situaties, kun je een eerste stap nemen om een verandering te creëren in de ervaring. Ga maar eens terug naar een vervelende situatie en ga eens na hoe je fysiologische houding was en neem deze aan. Daarna ga je in dezelfde situatie bewust een andere houding aannemen. Een houding waarbij je in balans bent en je stevig voelt. Daarbij kun je eens voelen wat het verschil is en welke impact de veranderde houding op de ervaring heeft.
Iedereen heeft zijn eigen voorkeur voor een fysiologische houding die hem sterk en krachtig maakt. De volgende elementen kunnen je er in ieder geval bij helpen:
1) Voeten op de grond waarbij je gewicht 50% op links en 50% op rechts staat.
2) Voel je ruggengraat en strek deze uit.
3) Zorg voor een lage buikademhaling.
4) Duw je borstkas iets vooruit met ontspannen schouder.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
